Historia broni czarnoprochowej

Historia broni czarnoprochowej

Handel

Marin le Bourgeoys stworzył mechanizm krzemienia między 1610 a 1615 r., Służąc jednocześnie jako Valet de chambre (stanowisko pracy blisko lokaja, ale o wyższym potencjale mobilności w górę) dla króla Henryka IV. Tak powstała pierwsza broń czarnoprochowa.

Nieco historii broni czarnoprochowej

Oryginalna broń czarnoprochowa Rube Goldberg – była nieco mniej nieporęczna i niespójna w strzelaniu niż jej poprzednicy (mechanizmy doglock, matchlock, wheellock), a zatem bardziej śmiercionośna, wkrótce broń czarnoprochowa stała się powszechnie używana w XVII i XVIII wieku, najpierw w muszkietach, a potem karabinach czy jako strzelba czarno prochowa.

W Ameryce najsłynniejsze z nich znane były jako długie karabiny z Kentucky lub Pensylwanii i były używane do dokładnego zabijania małej zwierzyny, a później przez brytyjskich żołnierzy i oficerów podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. W połowie XIX w. system blokad spowodował, że krzemień stał się przestarzały, choć utrzymywał się wśród mniej wyposażonych; w pierwszym roku wojny secesyjnej w USA w Tennessee było ponad 2000 karabinów krzemiennych.

Współczesne czasy dla broni

Dziś broń automatyczna oddziału M249 może wystrzelać 1000 pocisków na minutę, a karabin snajperski M40 może trafić w cele o pół mili. Nawet standardowy karabin myśliwski strzelający nabojami 30-06 może trafić w cele do 500 metrów. Jednak czarnoprochowce nadal żyją i mają się dobrze. Myśliwi i entuzjaści, którzy nadal używają karabinów krzemiennych, podziwiają je jako skomplikowane maszyny i dzieła sztuki i używają ich, aby uzyskać dostęp do specjalnych, dłuższych okresów polowań.

Jednak nawet nowoczesna broń czarnoprochowa ma swoje wymagania. Aby skutecznie korzystać z karabinu krzemieniowego, trzeba stać się mistrzem w dwóch procesach, które na początku są niezdarne i uciążliwe: ładowanie i strzelanie. W tym celu należy odwiedzić sklep z bronią czarnoprochową, gdzie uzyskamy niezbędne – merytoryczne wsparcie.